Znaki ostrzegawcze uprzedzające o miejscach na drodze, w których występuje lub może występować
niebezpieczeństw oraz zobowiązujące uczestników ruchu do zachowania szczególnej ostrożności.
Znaki zakazu stanowią podstawową kategorię znaków, którymi są wyrażane ustalenia dotyczące organizacji ruchu. Za ich pomocą można między innymi zamknąć lub ograniczyć wjazd pojazdów, zabronić wykonywania określonych manewrów np. skręcania lub wyprzedzania, wprowadzić ruch jednokierunkowy a także ograniczyć lub zabronić zatrzymywania lub postoju pojazdów.
Znaki nakazu stosuje się w celu wskazania:
- wymaganego sposobu jazdy na skrzyżowaniu lub innym miejscu, gdzie występuje możliwość zmiany
kierunku jazdy,
- obowiązku korzystania przez określonych uczestników ruchu z przeznaczonej dla nich drogi,
- obowiązującej na drodze minimalnej prędkości,
- nakazanego kierunku jazdy dla pojazdów z materiałami niebezpiecznymi,
- obowiązku używania łańcuchów przeciwpoślizgowych.
Znaki informacyjne mają na celu poinformowanie kierujących pojazdami o rodzaju drogi i sposobie
korzystania oraz o obiektach znajdujących się przy drodze lub w jej pobliżu przeznaczonych dla
użytkowników dróg.
Znaki kierunku i miejscowości stosuje się w celu wskazania uczestnikom
ruchu kierunków dojazdu do miejscowości i innych miejsc lub obiektów
zainteresowania podróżnych, przebiegu dróg oraz ich numerów.
Znaki uzupełniające stosuje się w celu podania uczestnikom dodatkowych informacji ułatwiających orientację w terenie (znaki od F-1 do F-4), uprzedzających o zakazach lub niebezpieczeństwach występujących za skrzyżowaniem (znaki F-5 i F-6) lub sposobu poruszania się po drodze (znaki od F-7 do F-14). Niektóre z nich stanowią uzupełnienie innych znaków przekazujących podstawowe ustalenia dotyczące organizacji ruchu i nie są stosowane jako znaki samodzielne, np. F-5, F-7.
Tabliczki do znaków drogowych uzupełniają informację do znaków ostrzegawczych, zakazu, nakazu i informacyjnych. Tabliczki umieszcza się pod tarczami znaków, których dotyczą.
Podstawowym celem stosowania urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego jest ochrona życia i w ograniczonym zakresie także mienia uczestników ruchu i osób pracujących na drodze, a w niektórych przypadkach także użytkowników terenów przyległych.